Θέματα & Σκέψεις

Η σελίδα αυτή περιγράφει αναλυτικά μερικά από τα σημαντικότερα ζητήματα που προέκυψαν καθώς και κάποιες σκέψεις μου που θα ήθελα να μοιρασθώ μαζί σας.

Άδεια πρόσβασης στο Αραράτ

Η διαδικασία έκδοσης των αδειών πρόσβασής μας στο Αραράτ διευθετήθηκε από ένα Τουρκικό πρακτορείο ταξιδιών για λογαριασμό του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου. Το πρακτορείο είχε εγκαίρως ενημερώσει τον σύλλογο ότι η όλη διαδικασία είχε ολοκληρωθεί και μας είχαν εξασφαλίσει όλα τα απαραίτητα αποδεικτικά έγγραφα για την ανάβασή μας στο βουνό. Δέκα ημέρες πριν την αναχώρηση της πρώτης ομάδος για την Τουρκία, ο σύλλογος δέχεται ένα τηλεφώνημα από την τουρκική Πρεσβεία της Ελλάδος όπου και μας ζητείται να τους προσκομίσουμε όλα τα διαβατήρια των συμμετοχόντων ώστε να εκδοθεί μια ειδική βίζα για την ορειβασία. Η απαίτηση αυτή ήταν αρκετά περίεργη και οπωσδήποτε ανέφικτη αφού οι περισσότεροι από αυτούς που θα ταξιδεύαμε βρισκόμασταν είδη σε διακοπές. Ο σύλλογος επικοινώνησε με το πρακτορείο στην Τουρκία όπου και μας έστειλαν όλες τις ήδη εκδοθείσες από τις τουρκικές αρχές άδειές μας. Τα πιστοποιητικά αυτά, για την ελεύθερη πρόσβαση των μελών της ομάδος στο Αραράτ, είχαν εκδοθεί νομίμως από το Υπουργείο Τουρισμού της Τουρκίας σε συνεννόηση και συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών τους. Ωστόσο μέσα σε αυτά τα έγγραφα αναφερόταν ρητά ότι τρία από τα μέλη της ομάδος με Ελληνική υπηκοότητα– Σέρκο Αγαμπαντιάν, Γκάρο Αγαμπαντιάν και Γκαραμπέτ Γεντανιάν- δεν συνίσταται να συμμετέχουν. Προφανώς αυτός ο διαχωρισμός των τριών από τα 37 μέλη της ομάδος προερχόταν από το γεγονός ότι τα επώνυμα τους είχαν την χαρακτηριστική κατάληξη –ιάν των αρμενικών ονομάτων. Για να βεβαιωθώ διάβασα το e-mail που εστάλη από το Τουρκικό πρακτορείο που επιβεβαίωνε το γεγονός ότι οι τουρκικές αρχές δεν εκδίδουνε άδειες εισόδου σε ανθρώπους Αρμενικής καταγωγής. Αυτό μας ανησύχησε αρχικά αλλά εμείς συνεχίσαμε αγνοώντας όλα αυτά.

Ποια είναι η ουσία του θέματος; Η τουρκική κυβέρνηση αναμφίβολα αποκρύπτει κάτι ή ανησυχεί για κάτι όταν δεν επιτρέπει την είσοδο στη χώρα σε Ευρωπαίους πολίτες κατόχους Ευρωπαϊκών διαβατηρίων αλλά Αρμένικης καταγωγής. Τίποτε άλλο παρά ένα είδος καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έστω και στα πλαίσια της διάκρισης. Ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Η Αρμένικη γενοκτονία και οι αλλεπάλληλες προσπάθειές τους για την απόκρυψη της.

Κρατήστε το Αραράτ καθαρό

Το Αραράτ είναι ίσως από τα πιο βρόμικα βουνά που έχω δει ποτέ. Είναι πραγματικά κρίμα αυτό το Ιερό βουνό να μένει εγκαταλελειμμένο μέσα στη βρόμα. Σκόρπια σκουπίδια παντού. Τα περισσότερα από αυτά είναι μικρά μπουκαλάκια από εμφιαλωμένο νερό. Η κατάσταση αυτή είναι πιο έντονη βέβαια στις περιοχές γύρω από τις κατασκηνώσεις. Πίσω από τα βράχια διακρίνει κανείς την προσπάθεια μερικών να κάψουν τα απορρίμματα αυτά, ωστόσο τα περισσότερα είναι μισό-καμένα και σκόρπια λόγω των ισχυρών ανέμων.

Επίσης, είναι αξιόλογο αναφοράς το γεγονός ότι, το Αραράτ έχει διακηρυχθεί από τη τουρκική κυβέρνηση ως «Εθνικό Πάρκο». Δεν αρκεί όμως απλά να κηρύσσεις μια περιοχή ως ξεχωριστή χωρίς στην ουσία να κάνεις κάτι για αυτό ώστε η εικόνα του να αρμόζει στον χαρακτηρισμό και στο κύρος που του αποδίδεις. Το βασικότερο και το πιο σημαντικό όλων είναι να είσαι φιλικός με το περιβάλλον. Άλλο ένα θέμα που με έκανε να λυπηθώ είναι αυτό της ‘τουαλέτας’. Οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την φύση για να κάνουν την ανάγκη τους, Το ίδιο έκανα βέβαια και εγώ αφού δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Είμαι σίγουρος ότι με την κατάλληλη οργάνωση και φροντίδα όλη η προαναφερόμενη κακομεταχείριση του Αραράτ και γενικότερα του περιβάλλοντος μπορεί να αποφευχθεί και το βουνό να διατηρήσει την φυσική του ομορφιά. Σκέφτομαι στο μέλλον να αρχίσω μια είδους εκστρατεία με θέμα «Σώστε το Αραράτ» με βασικό σκοπό την διάσωση του περιβάλλοντος του Ιερού αυτού βουνού.